ಪೆದ್ದು ಪ್ರಸಂಗ .. !!

ನನ್ನ ರೂಮ್ ನ ಪಕ್ಕ ಒಬ್ಬ ಹೋಟೆಲ್ ನವನು ಇದ್ದಾನೆ. ಆ ಹೋಟೆಲ್ ಗೆ “ತಾಜ್” ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಏನೇ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಲಿ ಆ ತಿಂಡಿ ರುಚಿಸದ ಹಾಗೆ ಹೇಗೆ ಮಾಡುವುದು ಎನ್ನ್ನುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ಪಿ ಹೆಚ್ ಡಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ಕಳೆದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಾನು ಇದರ ಪ್ರತಿ ದಿನದ ಗಿರಾಕಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತು ಉಚಿತ J. ನಾನು ತಿಂಡಿ, ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು. ಮಗ ಒಂದು 4 ಅಡಿ ಉದ್ದವಾದರೆ ಮಗಳು ಒಂದು 3 ಅಡಿ ಉದ್ದ ಇದ್ದಾಳೆ.

ನಿನ್ನೆ ನಾನು ಅವನಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಏನೋ ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಗಿರಾಕಿ ಜೊತೆ ಎಂ. ಇ. ಎಸ್. ಕಾಲೇಜಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತಿಗೆ ಶುರು. “ಆ ಕಾಲೇಜ್ ಇದೆಯಲ್ಲ ಸಾರ್ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ನಂಬರ್ ವನ್. 95% ಮಿನಿಮಮ್ ಸರ್. ಯಾವ influence ಕೂಡ ಇಲ್ಲ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿದ್ದೀಯಾ? ಬಾ , ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹೋಯ್ತಾ ಇರು ಇಷ್ಟೆ ಸರ್ ಅಲ್ಲಿ. ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಇಡೀ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬರೀ 4 ಸೀಟು ಸರ್. ಅಂಗವಿಕಲ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಸೀಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ಕಾಲೇಜ್ ಸರ್ ಅದು” ಅಂದ. ನಾನು ಯಾರೋ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ ಸೀಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಅಂತ ಸರಿ ಸರಿ ಅಂದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತ fee ಕಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ತಂದು ತೋರಿಸಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವನ ಮಗಳ ಹೆಸರು ಇತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ. ಇದ್ಯಾರಿಗೆ ಸೀಟು ನಿಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗಾ? ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು “ಇಲ್ಲ ಸರ್ ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ; ಇಲ್ಲಾಂದರೆ ನಾನು ಯಾಕೆ fee ಕಟ್ಟಲಿ” ಅಂದ. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಾನು ಗಾಬರಿ ಬಿದ್ದೆ. ಇಷ್ಟು ಸಣ್ಣಗೆ ಕಾಣಿಸುವ 3 ಅಡಿ ಉದ್ದದ ಹುಡುಗಿ ಪಿ. ಯು. ಸಿ. ಎಂದು ನಂಬಲಿಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಾನ ಹರಾಜು ಬಿದ್ದ ಹಾಗಾಗಿತ್ತು. “ಬೇರೆ ಕಾಲೇಜು ಇತ್ತು ಸರ್ ಆದರೆ ಇದು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದೆ” ಅಂದ. ಬಿಲ್ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ಕಡಿಮೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ. ನನ್ನ ಮಾನ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿಗೆ ಹರಾಜು ಹಾಕಿದ ಹಣವನ್ನು ಹಿಂದೆ ಕೊಟ್ಟನೆ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. J

ನಾನು ಪೆದ್ದ ಆಗಿದ್ದು ಆಯಿತು. ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಯಾರನ್ನಾದರು ಪೆದ್ದನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡು ನನ್ನ ರೂಮಿನ ಪಕ್ಕ ಬಂದೆ. ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಮಂಗಳೂರಿನ ಗೆಳೆಯನಿದ್ದಾನೆ. ಇವನಲ್ಲೆ ನನ್ನ ಜಾಣತನ ತೋರಿಸೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದೆ “ ತಾಜ್ ಹೋಟೆಲ್ ನವನ ಮಗಳು ಯಾವ ಕ್ಲಾಸ್ ಹೇಳು” ಅಂತ. ಕೂಡಲೆ ಅವನು PUC ಅಂದ. ನನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅದ್ದೂರಿ ಶಾಕ್. ನನ್ನ ಕಣ್ಣೇ ನನಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವಂತಾಯಿತೆ ? ಅಂದುಕೊಂಡು ಚಿಂತಿಸಿದೆ. ಕೊನೆಗೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ “ ನಾನು ಅವಳು 5 ನೇ ಕ್ಲಾಸ್ ಅಂದುಕೊಂಡೆ” ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು “ನೋಡೋದಕ್ಕೆ 3 ನೆ ಕ್ಲಾಸ್ ನವಳ ಥರ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ. ನನಗೆ ಅವಳ ಕ್ಲಾಸ್ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಎಂದರೆ” ಅಂತ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದ.

ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಇವನು ಮತ್ತು ಇವನ ಗೆಳೆಯ ಇದೆ ತಾಜ್ ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಆ ಹುಡುಗಿ ಹೋಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳಂತೆ. ಆಗ ಇವನ ಗೆಳೆಯ ಇದ್ದವನು ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಮುಖ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು “ ನೀನು ಯಾವ ಕ್ಲಾಸು?” ಎಂದನಂತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು “ಒಂಬತ್ತನೆ ಕ್ಲಾಸು” ಅಂದಳಂತೆ. ನನಗೆ ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಗು ತಡೆಯಲಿಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಾನೆ ಸರಿ, ಸಂಬಂಧಿಕರಾ ಅಂದೆ. ಪಾಪ ಆ ಹುಡುಗನ ಗತಿ ಏನಾಗಿರಬೇಡ? ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಹುಡುಗಿಯರ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ಇಂಥ ವಿಪರೀತಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಿಂದ “ ಅಬ್ಬ! ಇಂಥ ಕೆಲಸ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಬಚಾವ್ ! “ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಬೇರೆ. ಆದರೂ ನನ್ನ ಈ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ನೋಡಿಯೆ ಇರಬೇಕು ಹಿಂದಿನವರು ಹೇಳಿದ್ದು. “ ಬಿದ್ದರೂ ಮೀಸೆ ಮಣ್ಣಾಗಲಿಲ್ಲ” ಅಂದನಂತೆ ಅಂತ .!! J.

ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕು ಈ ಲೋಕ? ಪ್ರೀತಿಯೆ ಹೋದರೂ ಇರಬೇಕಾ?

ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಂದಿನಂತೆ ನನ್ನ ಹಾಸ್ಟೆಲಿನ ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಒಂದು ಕಾಗದ ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿಯಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಕೂಡಲೆ ನನ್ನ ಡಿಟೆಕ್ಟಿವ್ ಮನಸ್ಸು ಯೋಚನೆಗೆ ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿತು. ಈ ಕೆಲಸ ಯಾರು ಮಾಡಿರಬಹುದು? ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿರಬೇಕಾದರೆ ಏನಾದರೂ ತುಂಬಾ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಕಾಗದ ಪತ್ರವೇ ಇರಬೇಕು. ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಕಾರ್ಡ್ ಗೆ ಏನಾದರೂ ಈ ಗತಿ ಬಂತೆ ಎಂದು ಬಗ್ಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದಾಗ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದ ಬೂದಿಯ ಮೇಲೆ ಏನೋ ಒಂದು ಅಂದವಾದ ಡಿಸೈನ್ ಕಾಣಿಸಿತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ. ಅಬ್ಬ ! ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಕಾರ್ಡ್ ಅಲ್ಲ ಅಂತ. ಹಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಗದದ ಚೂರು ಇರಬೇಕಲ್ಲ ಎಂದು ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಚೀಟಿ ಸಿಕ್ಕಿತಲ್ಲ. ಏನೆಂದು ನೋಡಿದರೆ ಅದು ಮದುವೆ ಕಾಗದ.

ಪಾಪ !! ಯಾವುದೊ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಅವನ ಹುಡುಗಿ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ಈತನೇ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದನಾ? ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ಅಂತೂ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಲವ್ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್. ಒಂದು ಥರಾ “ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ” ಕೇಸು. “ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡನಲ್ಲ; ಕೈ ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತಲ್ಲ J” ಅಂತ. ಏನೇ ಇರಲಿ, ನನಗೆ ಅವನ ಪೆದ್ದುತನಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಲ ಝಾಡಿಸಿ ಒದ್ದು ಬಿಡೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಕಾಗದವನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವನ ನೆನಪುಗಳು ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ ನೆನೆಯದಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲಿ. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಯಾವುದೋ ಅವಳ ಮದುವೆ ಕಾಗದವನ್ನು ಸುಡುವುದು ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧ. ಅದು ಕೂಡ ನನಗೆ ಅರ್ಧ ಹೆಸರು ಕಾಣಿಸುವ ಹಾಗೆ ಸುಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ !. ಬಿಡಬೇಕೆ ಅವನನ್ನು? ಅದಲ್ಲದೆ ಅವನಿಗಿರುವ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಸುಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆಯ ಪಕ್ಕ ಸುಡುವುದರ ಮರ್ಮ ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು. ಬಹುಶಃ ಅವನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಮೊದಲ ಫೋನ್ ಕಾಲ್ ಬಂದಿತ್ತೇನೋ? J

ಈಗ ನಾನು ಈ ಹೃದಯವಂಚಿತ ಯಾರಿರಬಹುದು ಎಂಬ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದೇನೆ J. ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾವಿರೋದೆ ಹಾಗೆ !!