ನನ್ನ ರೂಮ್ ನ ಪಕ್ಕ ಒಬ್ಬ ಹೋಟೆಲ್ ನವನು ಇದ್ದಾನೆ. ಆ ಹೋಟೆಲ್ ಗೆ “ತಾಜ್” ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಏನೇ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಲಿ ಆ ತಿಂಡಿ ರುಚಿಸದ ಹಾಗೆ ಹೇಗೆ ಮಾಡುವುದು ಎನ್ನ್ನುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ಪಿ ಹೆಚ್ ಡಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ಕಳೆದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಾನು ಇದರ ಪ್ರತಿ ದಿನದ ಗಿರಾಕಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತು ಉಚಿತ J. ನಾನು ತಿಂಡಿ, ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು. ಮಗ ಒಂದು 4 ಅಡಿ ಉದ್ದವಾದರೆ ಮಗಳು ಒಂದು 3 ಅಡಿ ಉದ್ದ ಇದ್ದಾಳೆ.
ನಿನ್ನೆ ನಾನು ಅವನಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಏನೋ ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಗಿರಾಕಿ ಜೊತೆ ಎಂ. ಇ. ಎಸ್. ಕಾಲೇಜಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತಿಗೆ ಶುರು. “ಆ ಕಾಲೇಜ್ ಇದೆಯಲ್ಲ ಸಾರ್ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ನಂಬರ್ ವನ್. 95% ಮಿನಿಮಮ್ ಸರ್. ಯಾವ influence ಕೂಡ ಇಲ್ಲ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿದ್ದೀಯಾ? ಬಾ , ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹೋಯ್ತಾ ಇರು ಇಷ್ಟೆ ಸರ್ ಅಲ್ಲಿ. ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಇಡೀ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬರೀ 4 ಸೀಟು ಸರ್. ಅಂಗವಿಕಲ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಸೀಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ಕಾಲೇಜ್ ಸರ್ ಅದು” ಅಂದ. ನಾನು ಯಾರೋ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ ಸೀಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಅಂತ ಸರಿ ಸರಿ ಅಂದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತ fee ಕಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ತಂದು ತೋರಿಸಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವನ ಮಗಳ ಹೆಸರು ಇತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ. ಇದ್ಯಾರಿಗೆ ಸೀಟು ನಿಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗಾ? ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು “ಇಲ್ಲ ಸರ್ ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ; ಇಲ್ಲಾಂದರೆ ನಾನು ಯಾಕೆ fee ಕಟ್ಟಲಿ” ಅಂದ. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಾನು ಗಾಬರಿ ಬಿದ್ದೆ. ಇಷ್ಟು ಸಣ್ಣಗೆ ಕಾಣಿಸುವ 3 ಅಡಿ ಉದ್ದದ ಹುಡುಗಿ ಪಿ. ಯು. ಸಿ. ಎಂದು ನಂಬಲಿಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಾನ ಹರಾಜು ಬಿದ್ದ ಹಾಗಾಗಿತ್ತು. “ಬೇರೆ ಕಾಲೇಜು ಇತ್ತು ಸರ್ ಆದರೆ ಇದು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದೆ” ಅಂದ. ಬಿಲ್ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ಕಡಿಮೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ. ನನ್ನ ಮಾನ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿಗೆ ಹರಾಜು ಹಾಕಿದ ಹಣವನ್ನು ಹಿಂದೆ ಕೊಟ್ಟನೆ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. J
ನಾನು ಪೆದ್ದ ಆಗಿದ್ದು ಆಯಿತು. ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಯಾರನ್ನಾದರು ಪೆದ್ದನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡು ನನ್ನ ರೂಮಿನ ಪಕ್ಕ ಬಂದೆ. ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಮಂಗಳೂರಿನ ಗೆಳೆಯನಿದ್ದಾನೆ. ಇವನಲ್ಲೆ ನನ್ನ ಜಾಣತನ ತೋರಿಸೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದೆ “ ತಾಜ್ ಹೋಟೆಲ್ ನವನ ಮಗಳು ಯಾವ ಕ್ಲಾಸ್ ಹೇಳು” ಅಂತ. ಕೂಡಲೆ ಅವನು PUC ಅಂದ. ನನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅದ್ದೂರಿ ಶಾಕ್. ನನ್ನ ಕಣ್ಣೇ ನನಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವಂತಾಯಿತೆ ? ಅಂದುಕೊಂಡು ಚಿಂತಿಸಿದೆ. ಕೊನೆಗೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ “ ನಾನು ಅವಳು 5 ನೇ ಕ್ಲಾಸ್ ಅಂದುಕೊಂಡೆ” ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು “ನೋಡೋದಕ್ಕೆ 3 ನೆ ಕ್ಲಾಸ್ ನವಳ ಥರ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ. ನನಗೆ ಅವಳ ಕ್ಲಾಸ್ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಎಂದರೆ” ಅಂತ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದ.
ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಇವನು ಮತ್ತು ಇವನ ಗೆಳೆಯ ಇದೆ ತಾಜ್ ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಆ ಹುಡುಗಿ ಹೋಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳಂತೆ. ಆಗ ಇವನ ಗೆಳೆಯ ಇದ್ದವನು ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಮುಖ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು “ ನೀನು ಯಾವ ಕ್ಲಾಸು?” ಎಂದನಂತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು “ಒಂಬತ್ತನೆ ಕ್ಲಾಸು” ಅಂದಳಂತೆ. ನನಗೆ ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಗು ತಡೆಯಲಿಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಾನೆ ಸರಿ, ಸಂಬಂಧಿಕರಾ ಅಂದೆ. ಪಾಪ ಆ ಹುಡುಗನ ಗತಿ ಏನಾಗಿರಬೇಡ? ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಹುಡುಗಿಯರ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ಇಂಥ ವಿಪರೀತಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಿಂದ “ ಅಬ್ಬ! ಇಂಥ ಕೆಲಸ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಬಚಾವ್ ! “ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಬೇರೆ. ಆದರೂ ನನ್ನ ಈ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ನೋಡಿಯೆ ಇರಬೇಕು ಹಿಂದಿನವರು ಹೇಳಿದ್ದು. “ ಬಿದ್ದರೂ ಮೀಸೆ ಮಣ್ಣಾಗಲಿಲ್ಲ” ಅಂದನಂತೆ ಅಂತ .!! J.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ಪುಣ್ಯ ನೀವು ಸದ್ಯ ಅವರಪ್ಪನ ಮುಂದೆ ಆ ಹುಡುಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳಿಲಿಲ್ವಲ್ಲ [:)]
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ರವಿ....ಹೀಗೆ ಬರಿತಾಯಿರಿ.
ಧನ್ಯವಾದಗಳು...ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ....
ಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳೆಯ,
ಶರತ್
good man.. goodwork..
ಬೋನ್ಸಾಯ್ ತರಹದ ತಳಿ ಇರ್ಬೇಕು... ಇನ್ನು ಆದ್ರೂ ಜಾಗ್ರತೆ ಆಗಿರಿ..
Post a Comment